Zijn we nog in gesprek met onze sponsor, de firma WERKCON-FONKO begint Bertus Verweij al aan het uitwerken en uitvoeren van zijn plannen.
Als 1e zullen er hulptroepen moeten komen want alleen begin je niets, iedereen wordt gevraagd en uitgenodigd. Er zijn altijd wel leden die niet kunnen, maar op
zaterdag 13 november zijn er toch een aantal leden en het personeel van Bertus zijn bedrijf aanwezig om de handen uit de mouwen te steken.
Bertus als bouwleider deelt
de taken uit en iedereen begint vol goede moed aan het wat later zal blijken gigantisch opknappen van ons clublokaal. Bertus en zijn personeel beginnen met het uitzetten van de
maten voor de staande RODE panelen, zodat Johan en Maurice de wandpanelen kunnen plaatsen. Jan A en Carry beginnen met het slopen van de raamluiken, want deze zullen voor
de toekomst dicht gaan. Open zijn deze luiken bij ons nog nooit geweest en het geeft aan de buitenkant alleen maar een strakker beeld van ons pand.
Het weer zit lekker mee en tijdens de eerste echte hoosbui hebben ze binnen de koffie warm.
Dien en Chrissy (nieuw lid en vrouw van Johan) verzorgen de inwendige mens en
zorgen voor de koffie en de broodjes.
Het blijkt toch wel dat er hier en daar behoefte bestaat aan onderhoud, want als het 3 kontjes hoge gras langs het pand wordt weggehaald blijken
de regenpijpen beneden bij de grond kapot te zijn. Dus mag Jan A meteen op pad om nieuwe bochten en moffen te halen om de boel te repareren. Ondertussen helpen Jan v/d P en Martin om de gevelplaten aan te geven en beginnen de 1e tekenen van het nieuwe pand zichtbaar te worden. Het Personeel van Bertus ( Gary is ook maar meteen lid geworden samen met zijn vrouw) zijn op het dak bezig om een opstaande rand te maken.
Om het geheel strakker te laten lijken en imposanter is besloten om de gevel 50 cm boven het dak uit te laten komen.
Tevens zie je op deze manier ook de ventilatoren van de arco’s niet meer.
Dat Bertus vol met plannen in zijn hoofd zit dat wisten we al, maar dat hij ook hele bouwtekeningen in zijn hoofd heeft zitten dat was helemaal nieuw voor de meeste.
Zonder zich te bedenken weet hij precies waar wat hoort en op afstand ziet hij meteen als iemand iets fout doet en waar een correctie op zijn plaats is.
Terwijl Johan en Maurice stug door gaan met het beplaten van de voorkant, beginnen Bertus en Carry aan het fietsenhokje aan de zijkant. Jazeker we krijgen een echt fietsenhokje waar de fietsen en motoren gestald kunnen worden, zodat niet alles voor de deur staat. Bertus heeft weer ergens een paar mooie dakplaten weten te bemachtigen zodat het dakje van dit hokje er een zeer professioneel uiterlijk door krijgt.
Ondertussen lopen de mensen van de scouting zeer regelmatig langs en worden er jaloerse blikken geworpen naar ons pandje, want zoiets moois zouden ze ook wel willen.
Dat goed gereedschap het halve werk is blijkt wel uit deze klus. Bertus die bekend is met dit werk en er zijn boterham mee verdient haalt ook voor elke klus het juiste gereedschap uit de bus van hem en binnen een mum van tijd is ons terrein ook een echte bouwplaats.
Over verlengsnoeren hebben we niet te klagen want iedereen heeft zijn stukje electra waar nodig. Haakse slijptollen in overvloed en aan kniptangen geen gebrek. Leren doen we hier ook.
Want ik zou zo’n wandplaat in 1 keer op maat slijpen, maar dat is nou juist niet goed want dan gaat de zijkant roesten.
Knip je hem nu op maat dan gaat de plaat niet roesten, omdat je de 2 buiten lagen naar elkaar toe knijpt zodat de binnenlaag lucht dicht blijft.
Op deze manier worden alle panelen op maat gemaakt die nog niet op maat zijn, een hele klus maar het eindresultaat mag er wezen. Aan het einde van het weekend is er dan ook met vereende krachten een stukje werk gerealiseerd wat er zijn mag.
Natuurlijk is nog niet alles klaar maar hier gaan we het volgende weekend aan verder werken.
